Wścieklizną możesz się zarazić, jeśli miałeś bliski kontakt z zakażonym zwierzęciem. Dlatego tak ważne jest poznanie objawów wścieklizny i sposobów zapobiegania zakażeniu.
Zapobieganie zakażeniu wścieklizną
Wścieklizna jest chorobą, która może prowadzić do paraliżu i śmierci. Jest wywoływana przez wirusa i występuje u wielu różnych zwierząt. Chociaż jest bardzo śmiertelna, można jej zapobiec. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci chronić siebie i swoich bliskich przed wścieklizną.
Najważniejszym sposobem uniknięcia wścieklizny jest zaszczepienie się. Szczepionka przeciwko wściekliźnie to seria zastrzyków podawanych przez czternaście dni, które chronią Cię przed zarażeniem się tą chorobą.
Jak tylko zostaniesz zakwalifikowany do szczepienia przeciwko wściekliźnie, powinieneś niezwłocznie udać się do lekarza. Lekarz poda Ci zastrzyk z ludzkiej globuliny odpornościowej na wściekliznę (HRIG). Wzmocni to Twój system odpornościowy i utrudni wirusowi zaatakowanie Twojego ciała.
Innym sposobem zapobiegania wściekliźnie jest trzymanie zwierzęcia w zamknięciu. Zminimalizuje to szanse na kontakt Twojego zwierzęcia z dzikimi zwierzętami. Powinieneś także zadzwonić do lokalnego biura kontroli zwierząt i zgłosić znalezione bezpańskie zwierzęta.
Jeśli masz osłabiony układ odpornościowy, może być konieczne leczenie po ekspozycji. Obejmuje ono szczepionkę przeciwko wściekliźnie i leczenie ran. Celem jest usunięcie wirusa wścieklizny z Twojego organizmu, zanim pojawią się objawy.
Jeśli zostałeś ugryziony, powinieneś przemyć ranę wodą z mydłem i poszukać pomocy medycznej. Powinieneś także unikać dotykania innych dzikich zwierząt.
Zwierzęta narażone na wściekliznę
Wścieklizna jest chorobą wirusową ssaków, która atakuje układ nerwowy i rdzeń kręgowy. Najczęściej jest przenoszona przez ukąszenia. Głównym rezerwuarem choroby są dzikie zwierzęta, takie jak lisy, szopy i nietoperze.
Choć rzadko ludzie zarażają się wścieklizną, nadal stanowi ona problem dla zdrowia publicznego. Większość przypadków występuje u dzikich zwierząt, chociaż psy są czasami nosicielami. Chorobie tej można zapobiec dzięki szybkiej pomocy medycznej. Jeśli zostaniesz ugryziony przez dzikie zwierzę, zgłoś ten fakt do lokalnego wydziału zdrowia lub urzędu kontroli zwierząt.
Możesz zapobiec wściekliźnie, nie dotykając bezpańskich lub dzikich zwierząt i trzymając swoje zwierzęta w domu. Szczepionki są dostępne dla psów, kotów, bydła i fretek.
Oprócz zwierząt domowych, głównym źródłem wścieklizny w Stanach Zjednoczonych są dzikie zwierzęta. Nietoperze są głównym źródłem śmierci ludzi z powodu wścieklizny w obu Amerykach, ale inne ssaki również stanowią zagrożenie.
Wścieklizna może być śmiertelna, ale przy odpowiednim leczeniu można jej w 100% zapobiec. W Stanach Zjednoczonych wścieklizna występuje najczęściej u nietoperzy i lisów. Zwierzęta chore na wściekliznę mogą zachowywać się agresywnie lub nieśmiało. Mogą się ślinić lub puchnąć przy ustach. Objawom tym zwykle towarzyszy gorączka i ból. Objawy zaczynają się, kiedy wirus namnaża się w mózgu. Objawy mogą trwać od kilku dni do kilku tygodni, ale śmierć jest prawie zawsze nieunikniona.
Objawy wścieklizny
Wścieklizna jest infekcją wirusową, którą można się zarazić przez ślinę zakażonych zwierząt. Najczęściej roznoszą ją bezpańskie psy, lisy i nietoperze. Jednakże może być również przenoszony przez otwarte rany.
Wścieklizna jest poważną chorobą, która może być śmiertelna. Jeżeli zostałeś ugryziony przez zakażone zwierzę, powinieneś natychmiast zgłosić się do lekarza. Powinieneś przekazać lekarzowi wszystkie informacje dotyczące ataku. Ponadto powinieneś dokładnie przemyć ranę wodą z mydłem.
Pierwsze objawy wścieklizny pojawiają się zwykle w ciągu dwudziestu do sześćdziesięciu dni od ugryzienia. Ten okres inkubacji nazywany jest fazą prodromalną. Ostre objawy neurologiczne mogą pojawić się dwa do dziesięciu dni po fazie prodromalnej.
Wścieklizna jest chorobą, która powoduje gorączkę, bóle mięśni i objawy grypopodobne. Jeżeli podejrzewasz, że zostałeś ugryziony przez zakażonego szopa, kojota lub nietoperza, powinieneś udać się do lekarza w celu podjęcia leczenia. Po postawieniu diagnozy lekarz może podać Ci serię zastrzyków, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa.
Po zdiagnozowaniu wścieklizny lekarz zada Ci pytania, aby ustalić najlepszy dla Ciebie sposób leczenia. Może to obejmować test na obecność przeciwciał przeciwko wściekliźnie. Jeśli Twój układ odpornościowy jest słaby, będziesz musiał podjąć dodatkowe kroki, aby zapobiec wystąpieniu wścieklizny.
