Jest kilka sposobów leczenia zerwanego ścięgna Achillesa. Należą do nich operacja i leczenie niechirurgiczne. Operacja pomoże naprawić ścięgno, a protokół rehabilitacyjny wspomoże proces gojenia.
Spis treści
Leczenie niechirurgiczne
Ścięgno Achillesa jest najczęściej zrywanym ścięgnem w organizmie. Łączy ono kość piętową z mięśniami łydki. Kiedy ścięgno jest zbyt mocno rozciągnięte, dochodzi do jego zerwania.
Jednym ze sposobów wyleczenia ścięgna jest leczenie niechirurgiczne. Można to osiągnąć za pomocą gipsu lub buta, który pomaga utrzymać końce ścięgna na miejscu. Chociaż leczenie niechirurgiczne może być skuteczne, niesie ze sobą pewne ryzyko.
Na przykład, leczenie niechirurgiczne może spowodować rozciągnięcie ścięgna, co może zwiększyć szanse na ponowne zerwanie. Ponadto proces gojenia może trwać dłużej.
Najnowsze badania pokazują jednak, że leczenie niechirurgiczne jest nie tylko skuteczne, ale i bezpieczne. Leczenie to obejmuje fizjoterapię, wczesny zakres ruchu i elastyczny trening oporowy. W jednym z badań stwierdzono, że osoby, które brały udział w tych ćwiczeniach, miały takie same wyniki jak osoby, które przeszły naprawę chirurgiczną.
Leczenie chirurgiczne wiąże się z mniejszą liczbą ponownych złamań, ale nadal jest stosowane w wielu przypadkach. Chociaż odsetek ponownych zerwań jest niższy, ryzyko infekcji jest większe.
Chirurgia
Istnieje wiele opcji leczenia zerwania ścięgna Achillesa. Najczęściej stosowaną metodą jest leczenie chirurgiczne. Pozwala ono pacjentom szybciej wrócić do zdrowia i zmniejsza szansę na ponowne zerwanie ścięgna.
Operacja zwykle wymaga znieczulenia regionalnego. Znieczula się nogę od kolana do kostki. Stosuje się także znieczulenie zewnątrzoponowe. Nacięcia są niewielkie, zwykle nie dłuższe niż trzy lub cztery cale.
Terapia fizyczna jest również częścią rehabilitacji. Kiedy już będziesz w stanie utrzymać ciężar ciała na stopie, powinieneś zacząć budować siłę. Powrót do pełnej aktywności może być możliwy po około sześciu miesiącach. Jednak powinieneś poczekać, aż lekarz stwierdzi, że jesteś na to wystarczająco zdrowy.
W zależności od wieku, płci, stanu zdrowia i umiejscowienia rozdarcia, możesz być w stanie wrócić do domu tego samego dnia, co operacja. Jeśli potrzebujesz wózka inwalidzkiego lub kul, może upłynąć kilka tygodni, zanim będziesz mógł ich używać.
Protokół rehabilitacyjny
W przypadku zerwania ścięgna Achillesa ważny jest skuteczny protokół rehabilitacyjny. Przeprowadzono wiele badań w celu oceny skuteczności leczenia niechirurgicznego i chirurgicznego. Wyniki tych badań są jednak niespójne.
Chirurgiczna naprawa zerwania ścięgna Achillesa wiąże się z większym ryzykiem infekcji i zrostów. Dlatego pacjenci muszą rozważyć korzyści i ryzyko leczenia operacyjnego w porównaniu z leczeniem niechirurgicznym.
Najczęstszym deficytem funkcjonalnym po zerwaniu ścięgna Achillesa jest zanik mięśni łydki. Chociaż dokładna przyczyna tego stanu rzeczy nie jest znana, prawdopodobnie odpowiada za to zmniejszone obciążenie ścięgna. Na szczęście dostępne są protokoły wczesnej rehabilitacji funkcjonalnej. Protokoły te zmniejszają liczbę drobnych powikłań, takich jak infekcje, i zwiększają zadowolenie pacjenta.
Wczesne protokoły rehabilitacji funkcjonalnej obejmują ruchomy gips, który umożliwia noszenie ciężarów i bezpieczne poruszanie stopą. Ponadto pacjenci są zachęcani do chodzenia w gipsie. To zmniejsza ryzyko ponownego złamania.
Leczenie niechirurgiczne obejmuje również ortezy funkcjonalne i tydzień unieruchomienia w sztywnym gipsie. Po tym okresie badani mogą powrócić do pełnego noszenia ciężarów.
Objawy zerwanego ścięgna Achillesa
Zerwane ścięgno Achillesa to uraz ścięgna Achillesa, pasma tkanki, które łączy mięśnie łydki z tylną częścią kostki. Dochodzi do niego zazwyczaj w wyniku nagłego, gwałtownego ruchu, takiego jak skakanie. Objawy zerwania ścięgna Achillesa mogą obejmować ostry ból, obrzęk, zasinienie i odgłos pękania z tyłu kostki.
Opcje leczenia zerwanego ścięgna Achillesa różnią się w zależności od wieku, płci, poziomu aktywności i miejsca zerwania. Podczas gdy niechirurgiczne metody leczenia mogą być skuteczne w niektórych przypadkach, poważniejsze zerwania często wymagają naprawy chirurgicznej.
Niechirurgiczne metody leczenia zerwania ścięgna Achillesa mogą obejmować fizykoterapię, usztywnienie lub odlew. Te środki mogą pomóc zmniejszyć ryzyko infekcji lub uszkodzenia skóry i mogą przyspieszyć proces gojenia.
Jeśli doznałeś zerwania ścięgna Achillesa, natychmiast zgłoś się do lekarza. Lekarz przeprowadzi dokładne badanie fizyczne i zapyta o objawy. Wyczuje przerwę w ścięgnie, oceni, czy miejsce to nie jest tkliwe, i sprawdzi zakres ruchu w dolnej części nogi.
