Jeśli zastanawiasz się, jak długo trwa gojenie czaszki po operacji, to zależy to od rodzaju operacji, którą przeszedłeś i od tego, jak poważny był uraz. Istnieją powszechne procedury stosowane do naprawy czaszki, w tym osteotomia czaszkowa i kranioplastyka autologiczna.
Spis treści
Wyzdrowienie zależy od rodzaju i ciężkości operacji
Operacja mózgu jest poważną operacją wykonywaną przez neurochirurga. Jest to powszechny rodzaj operacji i zależy od wielu czynników. Niektórzy pacjenci po zabiegu mogą wymagać rehabilitacji, która pomoże im w powrocie do zdrowia. Zazwyczaj ludzie wracają do zdrowia po operacji mózgu z czasem. Są jednak przypadki, kiedy pacjent może umrzeć w wyniku zabiegu.
Jednym z najczęstszych rodzajów operacji mózgu jest kraniotomia. Kraniotomia to otwór w czaszce, który umożliwia chirurgowi uzyskanie dostępu do mózgu. Operacja może trwać do dwóch i pół godziny.
Innym rodzajem operacji jest tromboepiza, czyli usunięcie skrzepów z naczyń krwionośnych w mózgu. Skrzepy, które tworzą się w mózgu, mogą powodować komplikacje, takie jak krwawienie. Zabieg ten polega na wprowadzeniu cewnika do docelowej tętnicy.
Chirurgia mózgu jest zwykle pierwszą linią leczenia niektórych rodzajów schorzeń mózgu. Wykonuje ją neurochirurg lub inny specjalista.
Częste procedury kraniotomii
Kraniotomia to zabieg chirurgiczny polegający na otwarciu części czaszki w celu uzyskania dostępu do mózgu. Kraniotomia może być stosowana w leczeniu takich chorób, jak guzy mózgu, krwotok, krwiaki lub malformacje naczyniowe. Jest to bardzo powszechna i niezbędna procedura we współczesnej opiece zdrowotnej.
Przed poddaniem się kraniotomii pacjenci powinni porozmawiać z lekarzem o swojej historii medycznej. Powinni też zrozumieć ryzyko i korzyści związane z operacją. Proces rekonwalescencji może się różnić w zależności od pacjenta.
Kraniotomie są wykonywane w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Po zabiegu pacjenci są zwykle odsyłani do domu. Jednak niektórzy pacjenci wymagają krótkiego pobytu w szpitalu.
Typowo czas rekonwalescencji po kraniotomii wynosi od trzech do siedmiu dni. W początkowej fazie rekonwalescencji pacjenci są monitorowani pod kątem oznak krwawienia i infekcji. Jeśli dojdzie do zakażenia, pacjent będzie leczony antybiotykami. Inne leki mogą być podawane w celu kontrolowania obrzęku i bólu.
Pacjenci poddani kraniotomii otrzymają tlen. Pomaga to zapobiec zapaleniu płuc. Podczas operacji pacjenci są podłączani do respiratora, który pompuje tlen do ciała pacjenta.
Autologiczna kranioplastyka
Autologiczna kranioplastyka to zabieg chirurgiczny, w którym do rekonstrukcji czaszki używa się autologicznych fragmentów kości. Zalety zastosowania autologicznych fragmentów kości obejmują: uniknięcie użycia metalowych elementów łączących, możliwość neowaskularyzacji i uniknięcie wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego.
Obecnie dostępny jest szeroki zakres materiałów do naprawy ubytków czaszki. Niektóre z nich to tytan, polietylen i ceramika korundowa. Stosowano również inne materiały, takie jak cement kostny, polieterketon i prefabrykowane polimery.
Jedną z głównych obaw związanych z użyciem kości autologicznej jest ryzyko zapalenia kości. To powikłanie może wystąpić w przypadkach, gdy fragmenty kości autologicznej nie są odpowiednio przechowywane.
Zgłaszano, że zakażenia występują nawet u 2-20% pacjentów. Objawy obejmują zaczerwienienie, obrzęk i tkliwość skóry głowy. Może również wystąpić krwawienie wewnątrzczaszkowe, co może prowadzić do operacji usunięcia wszczepionej kości.
W ostatnim wieloośrodkowym prospektywnym badaniu kohortowym badano częstość występowania infekcji u pacjentów poddanych wczesnej kranioplastyce. Wyniki nie wykazały istotnej różnicy w częstości występowania infekcji między osobami, które były operowane w ciągu sześciu tygodni od urazu, a tymi, które były operowane ponad sześć miesięcy po urazie.
Krwiaki podtwardówkowe
Krwiak podtwardówkowy to stan, w którym krew gromadzi się między mózgiem a czaszką. Jest on spowodowany urazem głowy i może zagrażać życiu. Objawy mogą rozwijać się stopniowo przez kilka dni lub tygodni.
Objawy krwiaka podtwardówkowego mogą być różne u różnych osób. Niektóre osoby wracają do zdrowia bez żadnych komplikacji. Inni mogą wymagać dodatkowej operacji lub terapii.
Krwiaki podtwardówkowe są zwykle diagnozowane przez lekarza. Często są też wykrywane przez badania obrazowe, takie jak angiografia i tomografia komputerowa. Służą one do wykrycia krwawienia i wykluczenia innych schorzeń.
Po wystąpieniu krwiaka podtwardówkowego ważne jest, aby natychmiast szukać pomocy medycznej. W zależności od rodzaju krwiaka może być konieczna tradycyjna operacja lub badanie obrazowe mózgu. Może być również konieczna operacja odprowadzenia krwiaka.
Podczas rekonwalescencji powinieneś unikać czynności, które mogłyby pogłębić krwiaka. Przed powrotem do uprawiania sportu lub niebezpiecznych zajęć konieczna może być wizyta u specjalisty. Ważne jest też, abyś dużo odpoczywał.
