Zawał serca i konieczność wykonania angiografii wieńcowej to bardzo poważny problem. Uzyskanie najlepszego leczenia jest bardzo ważne. Jakie są więc częste przyczyny bólu dłoni po koronarografii i jak można go leczyć?
Spis treści
Częste przyczyny bólu dłoni po koronarografii
Podczas koronarografii jedną z pierwszych rzeczy, które pojawiają się u przeciętnego pacjenta, jest uczucie bólu. Nasilenie tego bólu zależy od stopnia zwężenia aorty u pacjenta, ale na szczęście zwykle nie jest to stan zagrażający życiu. Po zabiegu pacjenci są zabierani do sali pooperacyjnej, gdzie są regularnie monitorowani. Po zabiegu mogą zostać poproszeni o opróżnienie pęcherza moczowego oraz zdjęcie biżuterii i okularów.
Główną przyczyną tego powikłania jest obecność anatomicznych różnic w wiązkach nerwowo-naczyniowych ręki. Zmiany te mogą zostać uszkodzone podczas nakłuwania. W rezultacie może dojść do powstania krwiaka (tętniaka). Jest to jednak stosunkowo rzadkie powikłanie.
Powikłania naczyniowe TRA mogą również powodować przejściowe niedokrwienie nerwów ręki, ale rzadko prowadzi to do rzeczywistych objawów. W jednym z badań odnotowano, że po cewnikowaniu przezprzewodowym tylko u 1,2% pacjentów powstaje krwiak. Powikłania naczyniowe TRA mogą również prowadzić do dysfunkcji ruchowej małych mięśni ręki.
Badanie opublikowane w Catheterization and Cardiovascular Interventions (CCI), czasopiśmie Society for Cardiac Angiography &; Interventions, stworzyło listę najważniejszych i najbardziej zauważalnych zdarzeń po PCI kończyn górnych. Należą do nich:
Skutki uboczne angiografii wieńcowej
Podczas angiografii wieńcowej przez główne naczynia krwionośne ciała przeprowadzany jest cewnik. Do tętnic wstrzykiwany jest specjalny barwnik wrażliwy na promieniowanie rentgenowskie, a następnie wykonywana jest seria zdjęć rentgenowskich, które pokazują naczynia krwionośne. Kardiolog wykorzystuje te zdjęcia do określenia, czy u pacjenta występuje blokada w sercu. Jeśli blokada jest mała, lekarz może być w stanie usunąć ją bez operacji. Jednak większe zatory mogą wymagać bardziej inwazyjnego leczenia.
Po angiogramie pacjenci zwykle muszą pozostać w łóżku przez sześć do dwudziestu czterech godzin. Może to być trudne dla organizmu. Osoba poddawana angiografii serca powinna mieć kogoś przy sobie na noc po badaniu. Powinna też mieć kogoś, kto odwiezie ją do domu.
Przed wykonaniem angiogramu lekarz przeprowadzi wywiad medyczny. Przeprowadzi też badanie fizyczne. Zespół sprawdzi puls i oddychanie.
Angiogram potrwa około godziny. Zespół wykonujący angiogram będzie monitorował rytm serca i ciśnienie krwi. Jeśli wystąpią jakieś problemy, wezwą służby medyczne. W zależności od wyników badania może zostać przeprowadzony zabieg zwany angioplastyką. Polega on na wstrzyknięciu balonu do tętnicy. Balon ułatwi przepływ krwi.
Leczenie bólu ręki po koronarografii
Przeprowadzenie koronarografii na prawej ręce może być ryzykowne. W kilku pojedynczych przypadkach odnotowano powikłania. Jednak większość objawów jest krótkotrwała i ustępuje bez następstw klinicznych. Ponadto randomizowane badania kontrolowane wykazują zmniejszenie śmiertelności i powikłań krwotocznych.
Najbardziej znaczącym powikłaniem po TRA może być przejściowe niedokrwienie nerwów ręki. Nie zawsze jest to widoczne od razu i może być trudne do odróżnienia od innych objawów upośledzonego zaopatrzenia tętniczego. Może to prowadzić do dysfunkcji ruchowej małych mięśni ręki.
Oprócz wyżej wymienionych powikłań naczyniowych, w miejscu wkłucia barwnika może pojawić się niewielki krwiak i sączenie. Można sobie z tym poradzić, uciskając nacięcie, aby ułatwić gojenie. Większość osób może wrócić do domu tego samego dnia, co zabieg.
Jedno małe badanie wykazało, że krótki masaż okolicy wkłucia był skuteczny. W tym samym badaniu stwierdzono, że randomizowana próba kontrolowana wykazała zmniejszenie śmiertelności związanej z powikłaniami w miejscu dostępu.
Jak w przypadku każdej procedury medycznej, najlepsze wyniki osiąga się dzięki dobrze przemyślanemu planowi działania. Wspomniane wcześniej podejście udowe TRA lub przezpromieniowe może być preferowaną drogą dla pacjentów z wysokim ryzykiem powikłań.
