Kiedy ktoś jest hospitalizowany w szpitalu psychiatrycznym, obserwacja tej osoby jest ważnym aspektem systemu opieki zdrowotnej. Aby mieć pewność, że stan pacjenta jest dokładnie i na czas monitorowany, należy stosować kilka technik i systemów. Niektóre z nich to bezkontaktowe monitorowanie parametrów życiowych, obserwacja pacjenta i przewodnik obserwacji pacjenta.
Spis treści
Obserwacja pacjenta
W tym artykule omawiamy korzyści i wady obserwacji uczestniczącej w szpitalu psychiatrycznym. Analizujemy różne metody i mierzymy jakość generowanych danych. Przedstawiamy wyniki badania interdyscyplinarnego.
Wśród wyników badań stwierdzono, że obecność obserwatorów miała pozytywny wpływ na ogólną opiekę nad pacjentem, ale niekoniecznie wiązała się z większym poziomem szczęścia czy zaufania. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między grupami. Co więcej, obecność obserwatora mogła mieć negatywny wpływ na ilość czasu, jaką lekarze poświęcają na interakcję z pacjentem.
Korzyści z obecności obserwatora były również zauważalne, a personel podawał poprawę swojego ogólnego samopoczucia i tolerancji. Stwierdziliśmy, że fala aktywności trwała około 291,5 minuty.
Przewodnik po obserwacji
Obserwacja w szpitalu psychiatrycznym jest ważnym elementem opieki nad osobami z chorobami psychicznymi. Głównym celem obserwacji jest zapewnienie okresu bezpiecznego i terapeutycznego nadzoru. Jednak sam proces obserwacji może być dla pacjenta niepokojący.
Ważnym elementem dobrej obserwacji jest umożliwienie pacjentowi nawiązania kontaktu z personelem. W szczególności pacjent powinien mieć możliwość omówienia swoich obaw z personelem wyższego szczebla. Pacjent może również zaangażować w dyskusję przyjaciela lub krewnego.
Kluczowym kryterium decyzji o zwiększeniu lub zmniejszeniu poziomu obserwacji jest bezpieczeństwo pacjenta. Na przykład, jeśli pacjent jest w ostrym stanie, prawdopodobieństwo, że będzie błąkał się sam w szpitalnej piżamie, jest wysokie.
Bezkontaktowe monitorowanie parametrów życiowych
Bezkontaktowe monitorowanie parametrów życiowych to możliwość zapewnienia pomiarów parametrów życiowych bez użycia elektrod lub kontaktu. Technologia ta może być przydatna w różnych sytuacjach. Na przykład może być wykorzystywana do pomiaru tętna w czasie rzeczywistym i oceny sprawności fizycznej. Może być również wykorzystywana do ukrytego monitorowania, na przykład do monitorowania ruchów podejrzanego.
Historycznie rzecz biorąc, kontaktowe monitorowanie sygnałów życiowych było ważnym narzędziem w wielu środowiskach medycznych. Jednak urządzenia kontaktowe są podatne na artefakty ruchowe, które mogą drastycznie zmniejszyć dokładność pomiarów parametrów życiowych.
Aby rozwiązać ten problem, badacze opracowali nowe, bezkontaktowe monitory parametrów życiowych. Systemy te wykorzystują zaawansowane algorytmy przetwarzania sygnałów do wyodrębniania parametrów fizjologicznych z kształtów fal i przekształcania ich w informacje o parametrach życiowych, które można wykorzystać w praktyce.
Systemy obserwacji nie powinny być nieelastyczne i sztywne
Jednym z kluczowych aspektów opieki nad osobami w stanie ciężkim jest stosowanie obserwacji. Na intensywność obserwacji wpływa kilka czynników. Jednak najlepszy formalny system obserwacji powinien równoważyć potrzeby kliniczne pacjentów i zaangażowanego personelu.
Pierwszym krokiem jest upewnienie się, że proces jest bezpieczny i skuteczny. Na przykład wszystkie środowiska powinny być kontrolowane pod kątem punktów wiązania i wszelkich oczywistych zagrożeń.
Najlepszy system obserwacji powinien być w stanie poradzić sobie ze zwiększeniem zasobów personelu. Ogólnie rzecz biorąc, pielęgniarki są wiodącymi specjalistami w tej dziedzinie. W związku z tym są w wyjątkowej pozycji, by nadzorować stosowanie obserwacji. Powinny być nagradzane za swoje umiejętności. Powinny być doceniane za ważne zadanie, jakim jest obserwacja pacjentów.
Drażniące aspekty obserwacji
Grupa ds. Praktyki Obserwacyjnej przeprowadziła badanie doświadczeń użytkowników usług związanych z obserwacją. Raport zatytułowany Nursing Observation of Acutely Ill Psychiatric Patients in Hospital został opublikowany w październiku 2000 roku. Celem badania było ustalenie, w jaki sposób poważne zdarzenia niepożądane wpływają na opiekę nad pacjentami stacjonarnymi. W dokumencie podkreślono, że obserwacja jest kluczową częścią kompleksowej opieki, podkreślając potrzebę traktowania pacjentów z godnością i zapewnienia im pomocy terapeutycznej. Opisuje, jak wykorzystywać obserwację do budowania relacji z pacjentem.
Głównym celem obserwacji jest zapewnienie bezpiecznego czasu osobie znajdującej się w trudnej sytuacji. Decyzja dotycząca rodzaju i poziomu obserwacji powinna być otwarcie omówiona z pacjentem i jego opiekunem. Pacjent i opiekun powinni otrzymać pisemne wyjaśnienie, a pacjenci powinni mieć możliwość zadawania pytań dotyczących obserwacji.
.
